W urządzeniach chłodniczych takich jak np. szafy lub witryny chłodnicze wykorzystuje się różne technologie chłodzenia. Jedną z nich jest chłodzenie grawitacyjne, znane również jako chłodzenie statyczne. Technologia ta jest jedną z najprostszych i najczęściej wykorzystywanych w urządzeniach chłodniczych, które znajdują zastosowanie w przechowywaniu różnych typów produktów. Co ją charakteryzuje oraz czym różni się od przeciwstawnej do niej technologii chłodzenia dynamicznego? Na te pytania odpowiadamy w dalszej części niniejszego artykułu.

Jak działa system chłodzenia grawitacyjnego?

Chłodzenie grawitacyjne, jak sama nazwa wskazuje, wykorzystuje siły grawitacji w cyrkulacji powietrza. System bazuje na pracy parownika, który odpowiada za utrzymanie właściwej temperatury w urządzeniu chłodniczym. W systemie chłodzenia grawitacyjnego ciepłe powietrze, które jest rzadsze, a tym samym lżejsze od zimnego, kumuluje się w górnej części urządzenia. Zimne natomiast dzięki siłom grawitacji opada i znajduje się poniżej ciepłego. Efektem tego jest nierównomierny rozkład temperatur w komorze np. szafy chłodniczej. W górnej części urządzenia będzie cieplej niż w dolnej, a takie różnice temperatur między poziomami niekiedy mogą wynosić nawet kilka stopni Celsjusza.

Chłodzenie grawitacyjne a dynamiczne – z czego wynikają różnice?

Technologia chłodzenia statycznego generuje przede wszystkim wyższe oszczędności niż chłodzenie dynamiczne, którego podstawą jest praca wentylatorów. Wyposażenie urządzeń chłodniczych w wentylatory oznacza ich wyższe koszty eksploatacyjne, ale w przypadku przechowywania niektórych produktów ich rola jest nieoceniona. Do czego służą? Wentylatory w technologii chłodzenia dynamicznego wymuszają ruch powietrza, dzięki czemu temperatura rozkłada się równomiernie w całej komorze. To z kolei praktycznie eliminuje różnice między temperaturą w górnej, a dolnej części urządzenia. Tym, co różni chłodzenie grawitacyjne od dynamicznego, jest zatem rozkład temperatury w komorach urządzeń chłodniczych.